Bago dumating ang mga mananakop na Kastila ay tahimik ang buhay ng mga Pilipino. Wala silang kinikilalang kaguluhan, pagmamalabis, kapalastangan o poot. Ngunit dahil wala rin silang kinikilalang bansa at hindi pa nila taglay ang nasyonalismo ay madali silang nasakop ng mga dayuhan. Tatlong daan at tatlumpung taon silang napa- sakamay ng malupit na pamamalakad ng mga Kastila. Ngunit sa mahabang panahon na ito ay hindi maikakaila na natuto silang lumaban at hamunin ang nga mananakop dahil alam nilang hindi dapat ang mga dayuhan ang mamumuno sa kanilang bansa ngunit sila mismong mga Pilipino.
Sa unang yugto pa lamang ng pananakop ay mayroon ng isang dakilang tao na nagpamalas ng kabayanihan upang iligtas ang bayan sa tiyak na kapahamakan. Ito’y si Lakandula ng Kamaynilaan at dito sesentro ang aking artikulo tungkol sa pagtanggi ng mga Pilipino na mapasakamy ng mapagsamantalang mananakop.
Si Rajah Lakandula ay isa sa tatlong Muslim na namuno sa Kamaynilaan bago dumating sina Martin de Goiti at Juan Salcedo. Nang dumating ang nasabing mananakop ay naging mabait siya sa mga ito at tinuring pa nga niyang mga kaibigan. Dahil sa katapatan niya sa mga Kastila ay Binigyan siya ng pribelihiyo na hindi magbayad ng buwis gayundin ang susunod niyang henerasyon. Ngunit ng lumaon ay hindi ito tumupad sa usapan kaya napilitan siyang lumaban. Sinalakay niya ang mga Kastila ngunit namagitan dito si Salcedo. Kaya mula noon ay hindi na talaga siya pinagbayad ng buwis.
Ngunit ang pagsalakay na iyon ay may mas malalin pang dahilan. Isang lihim na kapisanan ang itinatag noong 1587 at tinawag itong Katipunan at si Magat Salamat ang pinuno. Ang ilan sa mga kasapi nito ay sina Agustin de Legazpi, Juan Banal, Martin Panga, Pedro Balingit, Juan Basi at Felipe Salonga. Napakalawak ng sakop ng kapangyarihan ng Katipunan na umabot pa hanggang Kuyo at Borneo. Nakipagsabwatan din sila sa mga Kristyanong Hapon na sina Dionisio Fernandez at Juan Gayo na siyang magpapasok ng sandata buhat sa Hapon. Kung magtagumpay sila na magapi ang Kastila ay hihirangin si Agustin de Legazpi bilang bagon pinuno. Mahigit isang taon na pinagplanuhan ang pagbabangon ngunit ito’y isinumbing n g kapawa Pilipino na sina Amarlanggagi at Sumarabaw.. Paskatapos ay ipinautos ni Gobernador Heneral Santiago de Vera na ipadakip sina Salamat. Siya at ang iba(Agustin de Legazpi at ang dalawang Hapones ay ipinapatay at ang iba ay ipinatapon sa malayong pook.
Samakatuwid ay isa sa mga ipinakita ng mga Pilipino na tutol sila sa pagsakop ng mga dayuhan ay ang pag-aalsa. At sa bawat pahina ng kasaysayan ng Pilipinas, makikita natin na marami pa ang tutol at marami pa ang nag-alsa laban sa mga mananakop sa iba’t ibang lugar ng bansa.
Sa unang yugto pa lamang ng pananakop ay mayroon ng isang dakilang tao na nagpamalas ng kabayanihan upang iligtas ang bayan sa tiyak na kapahamakan. Ito’y si Lakandula ng Kamaynilaan at dito sesentro ang aking artikulo tungkol sa pagtanggi ng mga Pilipino na mapasakamy ng mapagsamantalang mananakop.
Si Rajah Lakandula ay isa sa tatlong Muslim na namuno sa Kamaynilaan bago dumating sina Martin de Goiti at Juan Salcedo. Nang dumating ang nasabing mananakop ay naging mabait siya sa mga ito at tinuring pa nga niyang mga kaibigan. Dahil sa katapatan niya sa mga Kastila ay Binigyan siya ng pribelihiyo na hindi magbayad ng buwis gayundin ang susunod niyang henerasyon. Ngunit ng lumaon ay hindi ito tumupad sa usapan kaya napilitan siyang lumaban. Sinalakay niya ang mga Kastila ngunit namagitan dito si Salcedo. Kaya mula noon ay hindi na talaga siya pinagbayad ng buwis.
Ngunit ang pagsalakay na iyon ay may mas malalin pang dahilan. Isang lihim na kapisanan ang itinatag noong 1587 at tinawag itong Katipunan at si Magat Salamat ang pinuno. Ang ilan sa mga kasapi nito ay sina Agustin de Legazpi, Juan Banal, Martin Panga, Pedro Balingit, Juan Basi at Felipe Salonga. Napakalawak ng sakop ng kapangyarihan ng Katipunan na umabot pa hanggang Kuyo at Borneo. Nakipagsabwatan din sila sa mga Kristyanong Hapon na sina Dionisio Fernandez at Juan Gayo na siyang magpapasok ng sandata buhat sa Hapon. Kung magtagumpay sila na magapi ang Kastila ay hihirangin si Agustin de Legazpi bilang bagon pinuno. Mahigit isang taon na pinagplanuhan ang pagbabangon ngunit ito’y isinumbing n g kapawa Pilipino na sina Amarlanggagi at Sumarabaw.. Paskatapos ay ipinautos ni Gobernador Heneral Santiago de Vera na ipadakip sina Salamat. Siya at ang iba(Agustin de Legazpi at ang dalawang Hapones ay ipinapatay at ang iba ay ipinatapon sa malayong pook.
Samakatuwid ay isa sa mga ipinakita ng mga Pilipino na tutol sila sa pagsakop ng mga dayuhan ay ang pag-aalsa. At sa bawat pahina ng kasaysayan ng Pilipinas, makikita natin na marami pa ang tutol at marami pa ang nag-alsa laban sa mga mananakop sa iba’t ibang lugar ng bansa.
ΣΣΣ ἯὶйկṂḍҵṁḁṅ ΣΣΣ
0 (mga) komento:
Mag-post ng isang Komento